Χρειάζονται καθημερινή παρακολούθηση οι διακυμάνσεις της τιμής του χρυσού;
(Σημείωση: το ποστ αυτό το πρωτο-παρουσίασα στο e-roosters.blogspot.com και ίσως θα ήταν χρήσιμο να το επισκεφθείτε και εκεί ώστε να δείτε και τα διάφορα σχόλια που προκάλεσε...)
Ένας καλός Χρυσοθήρας που σέβεται τον εαυτό του, συνεχώς ερευνά και ψάχνει για θέματα που αφορούν το "κίτρινο μέταλλο".
Βρήκα λοιπόν - και σας μεταφέρω - ένα κοίτασμα ... θέλω να πώ, ένα απόσπασμα από κάτι που πρόσφατα έγραψε ο Richard Russell (από τους ελάχιστους 'guru' της αγοράς που έχουν προβλέψει όλες τις μεγάλες καμπές της Wall Street από το 1955 και εντεύθεν με μεγάλη επιτυχία!) και που πιστεύω ότι εκφράζει απόλυτα τη φιλοσοφία για την αναμενόμενη πορεία του χρυσού στις μέρες μας.
Λέει λοιπόν ο R.R.
"Και τώρα θα σας πω λίγα λόγια για το χρυσό. Έχω βαρεθεί να διαβάζω καθημερινές αμέτρητες αναλύσεις για κάθε παραμικρή κίνηση της τιμής του μετάλλου αυτού.
...'είναι υπεραγορασμένο', 'είναι στα ψηλότερα όλων των εποχών', 'έχει πάρει πιά πολύ δημοσιότητα', 'οι θεσμικοί κάνουν τούτο', 'οι θεσμικοί κάνουν εκείνο'...
Θα σας πω ένα μυστικό. Στη πραγματικότητα δεν δίνω δεκάρα για το τι λένε σε καθημερινή βάση για τον χρυσό οι 'ειδικοί'.
Να λοιπόν πώς το βλέπω εγώ. Όταν κάνω την απογραφή μου βάζω το χρυσό σε ξεχωριστή στήλη - μόνο του. Ούτε κάν μαζί με τα περιουσιακά μου στοιχεία. Απλά θυμάμαι ότι έχω σύνολο τόσες ουγγιές χρυσού και αυτό είν' όλο. Δεν κάθομαι κάθε τόσο να υπολογίζω τόσο επί τόσο άρα τόσα δολλάρια, σύμφωνα με την εκάστοτε τιμή.
Και το κάνω αυτό διότι απλά δεν έχω σκοπό να πουλήσω αυτό το χρυσό. Οπότε δεν με νοιάζει εάν η σποτ τιμή πέσει στα $300 ή ανέβει στα $3000. Θεωρώ το χρυσό ως ένα περιουσιακό στοιχείο που θέλω πάντα να κατέχω ό' τι κι'αν γίνει.
Βλέπετε, είμαι πεπεισμένος ότι το δολλάριο είναι καταδικασμένο. Όπως και κάθε 'fiat' νόμισμα που έχει φτιαχτεί από τον άνθρωπο από την αρχή της ιστορίας ήταν καταδικασμένο. Έτσι είναι και το δολλάριο καταδικασμένο. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι μέσα στη ίδια τη φύση των πολιτικών που διαχειρίζονται ένα fiat νόμισμα να το "καταξοδέψουν" μέχρι τελικής απαξίας. Στο σύστημα του "χάρτινου" fiat χρήματος δεν υπάρχει όριο πόσο θα ξοδέψουν οι πολιτικοί. Εξ' άλλου μόνο ξοδεύοντας μπορούν να προσφέρουν οι πολιτικοί στους εκλογείς τους αυτά που ζητούν. Μόνο ξοδεύοντας μπορούν (οι πολιτικοί) να επανεκλεγούν.
Συνεπώς ο εκμηδενισμός της αξίας του δολλαρίου δεν εξετάζεται εάν θα πραγματοποιηθεί ή όχι. Είναι απλά θέμα χρόνου να γίνει. Όταν ο Άλαν Γκρήνσπαν ανέλαβε τη FED το δολλάριο έδειχνε να είναι σε σχετικά καλή κατάσταση και οι ΗΠΑ συγκαταλέγονταν μεταταξύ των μεγαλυτέρων πιστωτών παγκοσμίως. Μέσα στα 18 χρόνια της "βασιλείας" Γκρήνσπαν το δολλάριο έχασε περί το 50% της αγοραστικής του αξίας. Σήμερα οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης στον κόσμο. Με τέτοια δεδομένα, περιμένω την αγοραστική δύναμη του δολλαρίου να μειωθεί ακόμα πιό γρήγορα απ' ότι την εποχή Γκρήνσπαν.
Αυτός λοιπόν είναι ένας από τους λόγους που δεν ασχολούμαι με την ανάλυση της τιμής του χρυσού σε καθημερινή, εβδομαδιαία ή και μηνιαία βάση. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει η βραχυχρόνια, ή ακόμα και η μεσοπρόθεσμη τάση του χρυσού. Γνωρίζω ότι στο τέλος ο χρυσός θα έχει πραγματική αγοραστική δύναμη τη στιγμή που το δολλάριο θα είναι ένα άχρηστο χαρτάκι.
Είμαι 82 ετών. Έχω δεί με τα μάτια μου τι έχει συμβεί στη αγοραστική αξία του δολλαρίου στη διάρκεια της ζωής μου. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, αλλά ούτε και οι πολιτικοί πρόκειται ν'αλλάξουν. Άρα όσον αφορά το χρυσό ένα μόνο με νοιάζει - πόσες ουγγιές έχω και εάν πρόκειται να πάρω κι'άλλες σήμερα ή θα περιμένω ακόμα λίγο πριν αγοράσω...
Αυτό δε σημαίνει, βέβαια ότι δεν χρειάζεται να γράφω πιά τίποτα σχετικά με το χρυσό. Είμαι σύμβουλος επενδύσεων και οι πελάτες μου ζητούν να μάθουν για το χρυσό σήμερα και αύριο και την επόμενη εβδομάδα.
Πολύ καλά λοιπόν, η συμβουλή μου είναι να διαβάσετε όλα όσα σας γράφω για το χρυσό - αλλά από επενδυτική άποψη η συμβουλή μου είναι να συσσωρεύσετε όσο περισσότερο μπορείτε το μέταλλο και να μην ασχλείστε με τη καθημερινή του κίνηση. Η ασχολία με τη καθημερινή τάση της τιμής του χρυσού είναι μόνο για "σπορ" αλλά η μακροχρόνια σημασία του χρυσού είναι θέμα επιβίωσης.
Πού όμως θα φτάσει η τιμή του χρυσού; ... Ξεχάστε το.
Καλύτερα να ερωτήσετε, "Ποιά θα είναι η μελλοντική αγοραστική αξία του δολλαρίου;" Σε αυτό το ερώτημα μπορώ να απαντήσω.
Η μελλοντική αγοραστική αξία του δολλαρίου είναι μηδέν, zero, nada, niente, zip...."
(Σ.τ.Μ: ....caveat emptor)
Labels: gold, Richard Russell, ελληνικά άρθρα