Jul 22, 2006

...η επερχόμενη Χρηματο-οικονομική λαίλαπα (συνέχεια)

..Για όσο, λοιπόν, καιρό ίσχυε ο κανόνας χρυσού, ή ο κανόνας ανταλλαγής χρυσού (μετά τη συμφωνία Bretton Woods), οι παγκόσμιες χρηματικές ανταλλαγές είχαν το χρυσό "αντίβαρο" για έλεγχο στην υπερβολική και αλόγιστη έκδοση χρήματος εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών -για τις τελευταίες έχουμε πολά ράμματα για τη "γούνα" τους, αλλά αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο άλλου(ων) blog. Όσοι όμως ξέρετε καλά αγγλικά μπορείτε να πάρετε μια ιδέα περί "κεντρικών τραπεζών" σ'αυτό το link.

Ο χρυσός, υπήρξε (και είναι) το "μέταλλο των βασιλέων και ο βασιλιάς των μετάλλων".

Ο πατροπαράδοτος νομισματικός ρόλος του χρυσού άρχισε να φθίνει -αργά και διακριτικά- από τις αρχές του 20ου αιώνα με την συνδρομή των κεντρικών τραπεζών και την ακαδημαϊκή ευλογία του John Maynard Keynes.
Ο 'λόρδος' Keynes το απεκάλεσε "βάρβαρο απομεινάρι" και με το σύνθημα αυτό τα πλήθη των οπαδών του, ξαπόστειλαν το χρυσό μαζί με την 5000ετή του ιστορία ως συναλλακτικό μέσο και αποθετήριο αξίας 'par excellance' εις το πύρ το εξώτερον, κατατάσσοντάς το μαζί με τα λοιπά εμπορεύματα (ας σημειωθεί ότι παρόμοια -και χειρότερη- τύχη είχε ο άργυρος) ως commodity.

Μετά το τέλος του β' Παγκοσμίου Πολέμου επακολούθησε διακρατική σύσκεψη όπου το δολάριο αντικατέστησε τη λίρα Αγγλίας ως το διεθνές αποθεματικό νόμισμα με δυνατότητα ανταλλαγής χρυσού. Το 1947 στο Bretton Woods συμφώνησαν όλες οι τότε χώρες της ελεύθερης οικονομίας ότι το $ ΗΠΑ θα ήταν πλέον απ'εδώ και πέρα το παγκόσμιο μεσο ανταλλαγής και αποθεματικού (μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς;)

Επιπλέον λίγο αργότερα, στην Σαουδική Αραβία, συμφωνήθηκε ότι όλες οι πετρελαϊκές αγοραπωλήσεις παγκοσμίως θα είχαν βάση το $ ΗΠΑ! Τούτο σημαίνει ότι εάν μια χώρα θέλει να αγοράσει (ή να πωλήσει) πετρέλαιο έπρεπε οπωσδήποτε να κατέχει τα απαραίτητα συναλλαγματικά διαθέσιμα σε δολλάρια.

Έτσι λοιπόν τέθηκαν τα θεμέλια για την "παγκοσμιοποίηση" του $ ΗΠΑ....
Όλες οι χώρες (ακόμα και του "σιδηρού παραπετάσματος") έπρεπε να διαθέτουν δολλάρια -η αξία των οποίων ήταν αδιαμφισβήτητη- ενώ η μόνη χώρα που δεν είχε ανάγκη να "πληρώσει" για την απόκτηση δολλαρίων ήσαν οι ΗΠΑ. Δεν είχαν παρα να πατήσουν το μαγικό κουμπί και ένας ποταμός "fiat" δολλαρίων γινόταν αμέσως προσιτός για τις όποιες ανάγκες..

Μοναδικός περιορισμός: ο κανόνας ανταλλαγής χρυσού.
Gold= timeless intrinsic value

Έπρεπε η αξία του κυκλοφορούντος δολλαρίου να αντισταθμίζεται από αντίστοιχη ποσότητα χρυσού στα αμερικανικά θησαυροφυλάκια. Ανά πασα στιγμή μπορούσε να γίνει απαιτητή μια ποσότητα χρυσού με επιστροφή στον "εκδότη" (κεντρική τράπεζα) ισόποσης αξίας τραπεζογραμματίων.

Αυτό το έκανε πράξη αρκετές φορές η υπό τον De Gaulle η Γαλλική κυβέρνηση (αρνούμενη πληρωμές σε αμερικανικά ομόλογα και απαιτώντας χρυσό) μέχρι που τα "αμερικανάκια" κατάλαβαν τη γκάφα τους και ο "πονηρός" Richard Nixon έκλεισε δια παντός το λεγόμενο "παράθυρο χρυσού" στις 15 Αυγούστου 1971. Η ισοτιμία τότε ήταν 1 ουγγιά χρυσού =$42,222.

Έκτοτε οι ΗΠΑ -μη έχοντας πλέον άλλο περιορισμό- έχουν κυριολεκτικά πλημμυρίσει την παγκόσμια οικονομία με "χαρτί" χωρίς αντίκρυσμα -"Monopoly" money- με μόνη την "εγγύηση" του αμερικανικού δημοσίου (βλέπε αμερικανική ισχύ)

Το παντοδύναμο δολάριο έγινε μια παγκόσμια ψευδαίσθηση κτισμένη πάνω σε χαρτί.

Οι ΗΠΑ είναι πλέον ελεύθερες να 'τυπώνουν' χρήμα και να 'πληρώνουν' με αυτό τις εισαγωγές τους από τον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να ικανοποιούν την ολοένα αυξανόμενη δίψα των καταναλωτών γιά ικανοποίηση αμέτρητων απαιτήσεων.

"..Εμείς κάνουμε δήθεν ότι τούς πληρώνουμε και εκείνοι κάνουν πως δέχονται τα δήθεν χρήματά μας, και μας πωλούν τα προϊόντα τους..."
έτσι περιγράφει χαρακτηριστικά αυτήν την απατηλή συναλλαγή ο μεγάλος αμερικανός "guru", οικονομικός αναλυτής και επενδυτικός σύμβουλος Richard Russell.

Τα αποτελέσματα της πολιτικής αυτής έχουν πλέον γίνει αντιληπτά στις ΗΠΑ αλλά και σ'όλο τον κόσμο.

Παγκόσμιες "Φούσκες" παντού!...Στα χρηματιστήρια, στο real estate, στο πετρέλαιο, στα αγαθά.
Ο δρόμος είναι πιά ανοικτός για τη διόγκωση του αμερικανικού δημόσιου χρέους προς πάσα κατεύθυνση...

Έως πότε όμως θα συνεχίζει αυτό το σενάριο; (...to be continued)

Labels: , , ,

7 ΣΧΟΛΙΑ (COMMENTS):

Blogger Το σωστό να λέγεται ΕΙΠΕ (SAID)...

Γειά Χαρά Χρυσοθήρα.
Ευχάριστη γωνιά έχεις εδώ.

Στο θέμα του "φτηνού" δολλαρίου η Ιστορία επαναλαμβάνεται, και πότε δεν επαναλαμβάνεται;
Στην συγκεκριμένη περίπτωση θυμίζει αρχες της δεκαετίας του '70, λίγο μετά το σταμάτημα της αναγκαστικής μετατρεψιμότητας του δολλαρίου σε χρυσό.
Πόλεμος με τεράστιες δαπάνες, κρυψίνους πληθωρισμός τότε, παρόμοιες καταστάσεις σήμερα.
Στον πόλεμο, στην Οικονομία όπως και στις ανώτατες σπουδές υπάρχουν οι κύκλοι της τετραετίας-πενταετίας. Τόσο είναι πάνω κάτω η ανθρώπινη αντοχή σε μια νέα ριζική αλλαγή της ζωής του.
Τον επόμενη άνοιξη κλείνουμε 4 χρόνια απο την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ.
Τα περιθώρια διάρκειας πολέμου στενεύουν και τα αποθεματικά της μέχρι πρόσφατα καλής Παγκόσμιας Οικονομίας αρχίζουν και λιγοστεύουν.
The momentum is slowing down!
Αν δεν υπάρχει αλλαγή στις τιμές πετρελαίου, ειρήνη στην Μ. Ανατολή, σε λίγο καιρό προβλέπω μια φθισική Παγκόσμια Οικονομία με εξασθενημένες δυνάμεις, να έχει βαλτώσει, spinning its wheels.
Ο χρόνος και το μέγεθος είναι άγνωστα. Ίσως έχουμε ήδη φτάσει σ΄αυτό το σημείο.
Ο Αμερικάνικος λαός ανεξάρτητα τις πολiτικές του πεποιθήσεις είναι πολύ απογοητευμένος με τον πόλεμο, την τιμή του πετρελαίου.
Ο καταναλωτής είτε θα "ξεσπάσει" αγοράζοντας (μεγαλύτερος πληθωρισμός) είτε θα αρχίσει να κουμπώνεται.
Όπως γνωρίζουμε όταν βήχει η Αμερική, οι οικονομίες στις υπόλοιπες χώρες παθαίνουν πνευμονία.
Το ευρώ είναι απελπιστικά υπερτιμημένο και οι μόνοι που μπορούν να ανταπεξέλθουν μια οικονομική κρίση είναι οι Κινέζοι λόγω του υβριδιακού Ολοκληρωτικού τους καθεστώτος.
Πάει καλά δεν πάει καλά η Παγκόσμια Οικονομία θα βγουν κερδισμένοι.
Αν δεν πάει καλά θα αγοράσουν και χρησιμοποιήσουν στην παραγωγή πρώτες ύλες, υψηλής τεχνολογίας μηχανήματα και ξένες εταιρίες σε χαμηλές τιμές, αν πάει καλά οι εξαγωγές τους πάλι θα πολλαπλασιαστούν.
Έρχοναι εποχές με μεγάλες ανακατάξεις, ανεβοκατεβάσματα σε αξίες, και αυτό σημαίνει πολλά κέρδη ή ζημιές.

Δεν υπάρχει περίπτωση όμως ξανά να επιστρέψει ο χρυσός σαν βάση μετατρεψιμότατος παγκόσμιου νομίσματος.
Δεν διαφαίνονται τα συμφέροντα που θα κατορθώσουν να σπρώξουν μια τέτοια αλλαγή.
Το δολλάριο θα ξαναποκτήσει αργά η γρήγορα
την πρόσφατη δύναμή του.

Εν τω μεταξύ τα QQQQ put διακυμάνθηκαν πρώτα 40% κάτω και μετά 65% πάνω σε δυό μόνο μέρες.


Υ.Γ.
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια για τα posts με θέμα τις χαμένες πατρίδες.

July 22, 2006 10:31 PM  
Blogger Chrysotheras ΕΙΠΕ (SAID)...

Αγαπητέ φίλε θα συμφωνήσω μαζί σου στο θέμα της Κίνας. Όντως η χώρα τώρα βγαίνει με γοργούς ρυθμούς από τον οικονομικό μεσαίωνά της και ετοιμάζεται να απογειωθεί.
Οι μαθητές του Mao έχουν βάλει στα ράφια τά "Κόκκινα Βιβλιαράκια" τους και συναγωνίζονται στις μπίζνες και στο ποιός θα δημιουργήσει το μεγαλύτερο "κεφάλαιο"!

Θα διαφωνήσω μόνο μαζί σου στο ότι μόνο το ευρώ είναι υπερτιμημένο...
το δολλάριο τη στιγμή που μιλάμε το κρατάνε με τα δόντια επάνω από το επίπεδο των 80-81 μονάδων..
Έτσι όμως και φύγει κάτω από το 80...look out down there!!

Ούτως ή άλλως δεν έχει πλέον σχεδόν καμμία εσωτερική αξία (intrinsic value).
Όσο για επιστροφή στον κανόνα χρυσού....
χμμμμ...
δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι δεν θα επιστρέψει ποτέ πιά (με την μιά μορφή ή την άλλη...)

Διάβασε σχετικά: THE GOLD-DEMONETIZATION HOAX

July 23, 2006 6:28 PM  
Blogger J. ΕΙΠΕ (SAID)...

Ωραίο blog, εξίσου ευχάριστο και ελπίζω επιτυχημένο (αν και λίγο πιο σχολιαστικό...) από αντίστοιχα που κυκλοφορούν στο εξωτερικό. Λείπει ακόμη στην Ελλάδα κάτι τέτοιο. Και γενικά λείπουν άνθρωποι που θα εξηγήσουν οικονομικά θέματα με απλό τρόπο, χωρίς θεωρίες μακροοικονομίας που ίσως κουβαλάνε από το πανεπιστήμιο και χωρίς κομματικά δόγματα...

Για την Κίνα θυμάμαι ένα ωραίο ρεπορτάζ που διάβασα πρόσφατα σε ξένο περιοδικό. Σε ένα οδοιπορικό στις "ελεύθερες οικονομικές ζώνες" της νότιας Κίνας ρώτησαν ένα νεογιάπι ποιό είναι το μεγαλύτερο όνειρό του. Κι εκείνος τους απάντησε: "Να καταφέρω να φύγω τρεις μέρες για διακοπές φέτος..."

July 25, 2006 11:08 AM  
Blogger Το σωστό να λέγεται ΕΙΠΕ (SAID)...

Καλές αναφορές Χρυσοθήρα.
Διάβασα το άρθρο του Φεκέτε και το άρθρο του Νορθ.
Ο Φεκέτε υπερβάλλει λέγοντας λίγο πολύ ότι η πτώση της Δυτικής Ρωμαικής Αυτοκρατορίας τον 5ο αίωνα μ.χ. οφείλεται στο ότι σταμάτησαν να κόβουν χρυσά νομίσματα ενω η Βυζαντινή Αυτοκρατορία συνέχισε για χίλια ακόμη χρόνια επειδή το κράτος συνέχιζε να κατασκευάζει χρυσά νομίσματα.

Επίσης λέγει ότι ο χρυσός στα χρυσαφικά, διακοσμητικός χρυσός, έχει την ίδια αξία με το κόσμημα και εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε αγοραστική αξία.
Ναι, ίσως σε συνθήκες πολέμου όταν το χαρτονόμισμα έχει χάσει κάθε αξία, αλλά και πάλι η αξία του χρυσαφιού στο κόσμημα λόγω της μη καθαρότητας του είναι αρκετά μικρότερο της αγοράς του.
Π.Χ σε ένα κόσμημα των 100 ευρώ ζήτημα είναι αν υπάρχει χρυσός αξίας πάνω απο 20 ευρώ.
Τα περισσότερα χρυσαφικά είναι 10, 14 ή 18 καρατίων, με περιεκτικότητες σε χρυσό της τάξης του 42%, 58% και 75% με 24 καράτια το ατόφιο χρυσάφι.
Το υπόλοιπο υλικό στο κράμα έχει πολύ μικρή αξία.
Αν προσπαθήσει κανείς να πουλήσει τα χρυσαφικά του, σε περίπτωση ανάγκης, ζήτημα είναι αν θα λάβει το 10% της τιμής που πλήρωσε.
Άρα μόνο ο καθαρός χρυσός σε νομίσματα είναι πραγματικά χρήσιμος σε περίπτωση πολέμου.
Αυτός ο χρυσός όμως είναι και ο πιθανότερος να κλαπεί ή να βρεθεί σε αποθηκευμένος σε τράπεζες και όχι στην κατοχή σου.

Ο Φεκέτε ακουμπάει αλλά δεν πάει πιο βαθιά στην έννοια του τόκου.
Μια επένδυση κεφαλαίων έχει το πλεονέκτημα του κέρδους ή του τόκου. Η επένδυση σε χρυσό δεν προσφέρεται για κέρδος, μόνο για ασφάλεια στον φόβο ενός πολέμου και πάλι με μεγάλα προβλήματα αποθήκευσης και ασφάλειας του πολύτιμου μετάλλου.
Γνωρίζετε πόσος χρυσός θαμμένος για αργότερα ποτέ δεν επέστρεψε στα χέρια του ιδιοκτήτη του;

Το άλλο πρόβλημα στην λογική της επανοφοράς του Gold Standard είναι η εμπιστισύνη στην κυβέρνηση της χώρας.
Η μετατρεψιμότητα των τραπεζογραμματιών σε χρυσό βασίζεται στην εμπιστοσύνη του κατόχου ότι η υπόσχεση της κεντρικής κρατικής τράπεζας θα είναι πάντα
εφαρμόσιμη.
Στο παρελθόν όμως σε κάθε πόλεμο τότε που όλοι χρειάζονται τον χρυσό, η ικανότητα μετατρεψιμότητας ακυρώθηκε.
Δηλαδη ερχόμαστε στην ίδια κρίση εμπιστοσύνης προς το κράτος. Εμπιστευόμαστε την κυβέρνηση να μην εκδίδει πληθωριστικά χαρτονομίσματα λέγοντας ότι έχει αποθέματα χρυσού για αντίκρυσμα;
Ποιός την ελέγχει;
Σε καμμία περίπτωση τα αποθέματα χρυσού θα φτάσουν να έχουν ούτε το ένα εκατομμυριοστό της αξίας του κυκλοφορούντος χαρτονομίσματος.
Είναι δηλαδή μια ρήρτρα εμπιστοσύνης προς την Κρατική Τράπεζα και την κυβέρνηση και τίποτα άλλο.
Σε άλλες παλιότερες εποχές τα χρυσά νομίσματα νοθευόντουσταν και ο κάτοχος δεν είχε τρόπο διαμαρτυρίας.
Πίστη στον άρχοντα και το νομισματοκοπείο του ή σου πέρναν το κεφάλι.

Η σωστή αντιμετώπιση του θέματος είναι η παρακάτω (αν και οπαδός του χρυσού):

"What is essential for us today is to continue the research, the writing, the advocacy for sound money, for a dollar that is as good as gold, for a monetary system that is separate from the state. It is a beautiful vision indeed, one in which the people and not the government and its connected interest groups maintain control of their money and its safe keeping.

What has been true for hundreds of years remains true today. The clearest path to the restoration of economic health is the free market undergirded by a sound monetary system. The clearest path toward economic destruction is for us to stop working toward what is right and true.

Llewellyn H. Rockwell, Jr. editor of LewRockwell.com.

July 27, 2006 4:25 PM  
Blogger Chrysotheras ΕΙΠΕ (SAID)...

Φίλε "το σωστό να λέγεται"

σεβαστές και αποδεκτές οι αντιρρήσεις σου στο άρθρο του Fekete, άν και ο ίδιος παρ'όλο ότι γράφει σωστώτατα αγγλικά -παρόλο μή αγγλόφων- το ύφος και το είδος των εννοιών που πραγμετεύεται απαιτεί μία μεγαλύτερη τριβή με τα κείμενά του ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητός.

Άς μην σταθούμε στο κατά πόσο η πτώση της Ρώμης οφείλεται στην υποβάθμιση του (χρυσού) νομίσματος ή το αντίθετο (με την παρακμή έρχεται η υποβάθμιση)

Η ουσία είναι ότι ο χρυσός (όπως πολύ σωστά γράφεις) δεν είναι επένδυση.

Είναι εξασφάλιση. Είναι προστασία και διαφύλαξη της περιουσίας όταν στον ορίζονται μαζεύονται μαύρα καταιγιδοφόρα σύννεφα....

Σε καμμία πλέον χώρα τα τραπεζογραμμάτια δεν εξαργυρώνονται σε χρυσό...
Παλαιότερα όλα έγραφαν εκείνο το "100 Δραχμαί -Πληρωτέαι επί τη εμφανίσει" ή "Payble to the Bearer" όπου τούτο σήμαινε την αντικαταβολή αντιστοίχου ποσότητος χρυσού (ή αργύρου) από την κεντρική τράπεζα με την προσκόμιση του τραπεζογραμματίου...

Τούτο όπως γνωρίζουμε δεν ισχύει πλέον.
Το μόνο που σήμερα κανείς μπορεί να κάνει είναι να αγοράσει χρυσό (εφ'όσον είναι διαθέσιμος και πωλείται) σε μορφή νομισμάτων, πλακιδίων, συλλογών κλπ.
Η ουσιώδης διαφορά έγκειται στο ότι μπορεί να προμηθεύεται κανείς χρυσό μόνον εφ'όσον υπάρχει χωρίς υποχρέωση εκ μέρους της τράπεζας να τον αποδώσει "επί τη εμφανίσει" εάν τα αποθέματα δεν το επιτρέπουν πιά!!
(την περίοδο της κατοχής πολλοί άνθρωποι σώθηκαν διότι είχαν κάποιο μικρό κομπόδεμα με χρυσές λίρες...)

Μιάς και ανέφερες τον Llew Rockwell, τον οποίο διαβάζω συχνά και εκτιμώ ιδιάιτερα για τις υγιείς του απόψεις, σε παραπέμπω σε ένα πρόσφατο άρθρο του:

The Case for the Barbarous Relic

...και τα ξαναλέμε!

July 27, 2006 10:16 PM  
Blogger S G ΕΙΠΕ (SAID)...

κατι εντελως ασχετο αλλα μπορει να μου εξηγησει καποιος γιατι εχει πλακωσει η μοδα τα ακινητα να λεγονται real estate? πιο μικρη και ευχρηστη λεξη ειναι το ακινητο, μαλιστα το real estate δεν ειναι καν αγγλικα, ειναι αμερικανικα. ποιος το κολλησε αυτο αραγε? ή ειναι μαρκετινγκ? αυτο κυρια Δεμερτζιδου δεν ειναι ενα απλο ακινητο, ειναι REAL ESTATE!!

August 08, 2006 4:37 PM  
Blogger Chrysotheras ΕΙΠΕ (SAID)...

Αγαπητέ sg,
υποθέτω ότι τούτο οφείλεται στη "βαρύγδουπη" ηχώ του ονόματος: ...R e a l E s t a t e!

Γεμίζει το στόμα σου και δημιουργεί συνειρμούς μεγαλείου στον υποψήφιο αγοραστή!

Άλλωστε το Real δίνει μια νότα αληθοφάνειας στους όποιους ισχυρισμούς του "μεσίτη" και το Estate φέρνει στο νου έννοιες όπως κράτος, ισχύς, βασίλειο....κλπ

Γιατί λοιπόν να μην χρησιμοποιείται αντί του σύντομου μεν "ακινήτου" αλλά τόσο "λαϊκού" (π.χ. Πωλούνται ακίνητα με θέα θάλασσα)

August 08, 2006 5:17 PM  

Post a Comment

<< Home